regarding του μειωμένου ελαστικού μέτρου, εικ. 5.d, e και f, οι τιμές δεν ακολούθησαν την τάση που παρατηρήθηκε στους χάρτες σκληρότητας (εικ. 5.A-c) και φαίνεται να είναι σταθερά για κάθε κόκκο και λιγότερο ευαίσθητες στις χημικές διαχωρίσεις στην κλίμακα dendrite. Στην περίπτωση της διαλυτοποιημένης κατάστασης, ολόκληρη η περιοχή μέτρησης περιλάμβανε μόνο έναν κόκκους με την επιφανειακή του κανονική προσανατολισμένη μεταξύ των κατευθύνσεων [001] και [101] (Σχήμα 2Α) και η ελαστική τιμή μέτρησης ήταν σταθερή, περίπου 182 MPa. Μόνο οι δεύτερες φάσεις που υπάρχουν στους Interdendriit χώρους παρουσιάζουν πολύ υψηλότερες τιμές, πάνω από 200 mpa. Από την άλλη πλευρά, η αιχμή και οι υπερβολικές καταστάσεις παρουσιάζουν περιοχές με διαφορετικές τιμές ελαστικού μέτρου, που ταιριάζουν στενά με τους διαφορετικούς κρυσταλλογραφικούς προσανατολισμούς των κόκκων που υπάρχουν στην περιοχή μέτρησης σε κάθε περίπτωση. Ο ανοικτός μπλε κόκκος στην κορυφή της κορυφής (Σχήμα 2Β), με την επιφάνεια φυσιολογική μεταξύ [101] και [111], παρουσίασε το υψηλότερο ελαστικό μέτρο, περίπου 210 mPa, (Εικ. 5e), ενώ ο σκούρος πορτοκαλί κόκκοι Στην υπερβολική κατάσταση (Σχήμα 2c), με την επιφανειακή του κανονική κοντά στο [001], παρουσίασε το χαμηλότερο ελαστικό μέτρο, περίπου 165 MPa.--
συζήτηση Οι συσχετισμένοι μελετημένες που πραγματοποιήθηκαν έδειξαν ότι, παρόλο που το cast in718 δείχνει τυπικά τα μεγέθη κόκκων με τη σειρά των χιλιοστών, είναι ένα πολύ ετερογενές υλικό στη μικροσκοπή. Η δενδριτική ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της στερεοποίησης οδηγεί σε μεγάλη ετερογένεια στην κλίμακα των SDAs (περίπου 150 μm σε αυτή την περίπτωση). Ως αποτέλεσμα, εμφανίζονται ισχυρές χημικές διαχωρισμοί σε κάθε κόκκους στην κλίμακα dendrite, με τους πυρήνες dendrite που είναι πλουσιότεροι στα Fe και Cr και εξαντλούνται στη Σημάτα, ενώ οι αλληλεπικαλιστικές περιοχές είναι πολύ πλουσιότερες σε NB και σε σκληρές δεύτερες φάσεις, όπως το TIC σωματίδια (Εικ. 1). Ο χημικός διαχωρισμός μέσω της ακτίνας Dendrite συμβαίνει λόγω διαφορών στα ποσοστά διάχυσης κάθε συστατικού στοιχείου. Ενώ τα πιο αργά στοιχεία, Cr και Fe, παραμένουν στους πυρήνες Dendrite (Εικ. 3df και g-i, αντίστοιχα), η Ti και η NB τείνουν να διαχωρίζονται προς το εξωτερικό τμήμα των δενδριτίων (Εικ. 3p-r και s-u, αντίστοιχα), και ειδικά στις μεσαρδριτικές περιοχές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Σημάνας, η παρουσία αυτού του στοιχείου είναι ζωτικής σημασίας για τον σχηματισμό των μετρήσιμων � ''-NI3NB, τα οποία είναι υπεύθυνα για την ενίσχυση του Inconel 718. Αυτά τα ιζήματα είναι δίσκοι-shaped (Εικ. 4) και παίζουν βασικό ρόλο Ως ενισχυτικοί παράγοντες λόγω του υψηλότερου κλάσματος όγκου τους σε σχέση με τα «ιζήματα», καθώς και τη συνεκτικότητά τους με τη μήτρα Ni και την παραμόρφωση πλέγματος που προκαλείται από το C-axis του σώματος D022 μετοχικό τετραγωνικό � '' δομή [10,11] . Ως εκ τούτου, το περιεχόμενο NB αναμένεται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις τοπικές μηχανικές ιδιότητες αυτού του κράματος. Το Σχ. 6Α αντιπροσωπεύει το ιστόγραμμα της κατανομής NB για τις τρεις θερμικές θεραπείες που λαμβάνονται από τους αντίστοιχους χάρτες EDS, εξαιρουμένων των δεύτερων σωματιδίων-phase (Εικ. 3s-u). Η κατανομή ήταν παρόμοια για τα τρία δείγματα, με ελάχιστη και μέγιστη περιεκτικότητα 2 και 8% κατά βάρος, αντίστοιχα, γεγονός που δείχνει ότι η διάχυση NB δεν πραγματοποιείται σημαντικά κατά τις θεραπείες ιδιοσυγκρασίας. Αντίθετα, οι θερμικές επεξεργασίες αναμένεται να επηρεάσουν τη διάλυση, την καθίζηση και την εξορκιστική των ιζημίων � '' (Σχήμα 4), οι οποίες αναμένεται να κατανέμονται ετερογενώς στην κλίμακα dendrite, ως συνάρτηση του τοπικού περιεχομένου NB.--